Estelar |
Wysłany: Sob 20:10, 25 Cze 2005 Temat postu: Rasy |
|
LUDZIE: Najpospolitsza rasa w Dumahium. Zamieszkują niemal całe Universum Dumahium. Są rasą twórczą i pomysłową - potrafią przy minimalnych zasobach stworzyć dobre warunki do życia. Jednek... ludzie są jak pasożyt - gdy nie ma już miejsca dla kolejnych ludzi przenoszą się dalej zostawiając za sobą wykarczowane lasy i zatrute wody.
Kiedyś przed wiekami ta rasa trafiła do niewoli demonów, bo nie wierzyła w Boga. To zdarzenie wiele nauczyło ludzi i teraz są znaczenie bardziej gorliwi w swojej wierze i umieją bronić się przed demonami. W każdym mieście znajdować się musi kościół, a przynajmniej kaplica. W największych miastach wznoszą się niebotyczne Katedry, nad którymi prace mogą trwać nawet od kilkuset lat. Oficjalną władzę nad Dumahium sprawuje dwójka ludzi - Cesarz Asturian IV i Papież Rahabim XII.
WAMPIRY: Nie wszystkim udało uwolnić się spod jarzma demonów. Niektorzy zginęli próbując się ratować, inni celowo poddali się woli Szatana. On natchnął ich mrocznymi mocami, które znacznie bardziej wykraczały poza możliwości śmiertelnych. Naznaczył ich jednak straszliwą klątwą - wiecznym potępieniem, utratą duszy. Każdy wampir odradza się po każdej fizycznej śmierci, ale można go zabić potężnym egzorcyzmem. Każdy kontakt z religią sprawia mu ból, ale nie działają na niego symbole: krzyże, wodą święcona itp. Pokonać go można jedynie szczerą modlitwą, którą coraz rzadziej słyszy się dzisiaj w Dumahium. Na ich szczęście. Inną, powszechnie znaną, przypadłością wampirów jest pragnienie krwi. Wampir wciąż traci krew, którą musi zdobywac. Spijając krew, wampir spija też duszę swej ofiary, która staje się coraz słabsza, słabsza... Aż w końcu staje się psychicznym niewolnikiem wampira. Niewolnicy wampirów zwani są Trzodą. Trzoda zapewnia stały dopływ krwi, a więc i duszy, dlatego każdy wampir powinien posaidać jak najwięcej niewolników. Wampiry dzielą się na klany, z których najpotężnijszym jest obecnie Nechtamierl.
WILKOŁAKI: Mniej więcej wtedy, gdy ludzie zostali po setkach lat ludzie mieli wreszcie ubić targ z demonami, że poświęcą swojego Przewodnika - Isadora oraz część siły każdej żyjącej istoty ludzkiej, by zostać odesłanymi do Dumahium żył człowiek Lycan. Lycan uzgodnił z Szatanem, że nie jemu samemu nie zostanie odebrana esencja życia, jeśli na jego potomstwo zostanie nałożona klątwa likantopii. Człowiek się zgodził.
Szatan pozwolił mu zmieniać się w wilka kiedy tylko będzie chciał. Lycan wykorzystał to, by przejść między diabłami niepostrzeżonym i przejść przez sekretne przejście do Dymahium. Gdy wrócił do Uniwersum, miał syna, którymu nadał imię Abel. Potomek odkrył, że podczas pełni księżyca jego ciało ulega metamorfozie i zmiania się w wilka. Abel dowiedział się o Grzechu Lycana. Zabił swojego ojca. W morderczym szale zaczął zabijać, ranić i kąsać wielu nowo przybyłych do Dumahium ludzi. Tak zaczęła się powielać Klątwa Lycana.
Po 1500 latach ewolucji lycanyci nauczyli kontrolować się swoje przemiany do pewengo stopnia. Mogą wybierać pomiędzy hybrydą, a wilkiem, ale wciąż nic nie mogą poradzić na zgubny wpływ księżyca.
Wilkołaki nie mają żadnej hierarchii, jedynie małe zamknięte grupy. |
|